In deze blog deelt André Wijnholds, directeur bij Camas IT, hoe een boek zijn kijk op nieuwkomers en kansen in onze samenleving hebben veranderd.
Soms lees je een boek waarna je leven niet meer hetzelfde is. Ik weet nog hoe ik aan het strand van Castricum tegen mijn vrouw zei: “Ongelofelijk dat dit in Nederland gebeurt, onder onze ogen, zonder dat we het écht zien.” Die gedachte liet me niet meer los.
Later vroeg ik me af wanneer dat precies was. Als fanatieke sporter leg ik iedere wandeling of fietstocht vast op Strava. Mijn beschrijvingen staan inmiddels bij mijn fietsmatties bekend als ware korte verhalen. Mijn zoon dacht zelfs een tijd dat iedereen zulke teksten schreef bij z’n activiteiten! Maar probeer in zo’n eindeloze lijst maar eens iets terug te vinden. Dus ik dook in mijn bol.com-bestellingen. En jawel, daar was het: 17 juli 2021, bezorging op 22 juli, precies een dag na mijn verjaardag. Diezelfde dag staat genoteerd op Strava met de titel “De zee is de enige zichtbare eeuwigheid op aarde” – een citaat van Rodaan Al Galidi. En in de toelichting stond: “Vaccin inmiddels gelukkig geaccepteerd door het lijf.” Ja, dat waren die tijden!
Wat maakte dat boek zo’n eyeopener voor mij? Gisteravond praatten we thuis over het Nationaal Archief en de zoektocht van veel mensen naar familieverhalen uit de Tweede Wereldoorlog. Het is soms zo makkelijk om vanuit onze luie stoel te zeggen: “Hoe kon iemand zo’n keuze maken?” Maar we waren er niet bij, we kenden de omstandigheden niet. Perspectief is ingewikkeld. En wist iedereen destijds wát er allemaal gebeurde? Precies die vraag spookte door mijn hoofd toen ik na het lezen van dit boek ineens écht voelde wat het betekent dat we mensen, zoals jij en ik, opsluiten in AZC’s en hen laten wachten. Wachten op een oordeel dat misschien nooit komt. Geen perspectief, ver weg van alles en iedereen die ze lief is.
Benieuwd naar het boek? Bestel “Hoe ik talent voor het leven kreeg” hier.
Afgelopen weekend reden mijn vrouw en ik opnieuw richting de zee. In de auto luisterden we naar een interview van Jorieke Eijlers met Jan Pieter Mostert over zijn werk met vluchtelingen. Hij zei: “Vluchtelingen vluchten niet ergens naartoe, ze vluchten ergens ván weg.” Die zin bleef haken. Net als dat boek dat me destijds raakte. Ik kan het systeem in Nederland niet in mijn eentje veranderen, maar ik kan wel doen wat binnen mijn invloedsfeer ligt.
Daarom zijn we in 2022 met Camas IT en New Dutch Connections gestart met de Toekomstacademie: een initiatief om nieuwkomers in Nederland op te leiden tot softwareontwikkelaar. De impact hiervan besef je ook niet als je er mee start. Ik zie me nog zitten tegenover de journalist met Suhail, inmiddels softwareontwikkelaar bij ons bedrijf, en hoor de journalist vragen: “Wat betekent dit voor je, dat je nu een baan hebt?” Waarop Suhail antwoordde: “Ik hoopte dat ik een leven voor mijn kinderen hier kon opbouwen, mijn eigen leven zag ik als geëindigd, maar dankzij Camas IT heb ik mijn leven weer terug.”
Wil je hier meer over lezen? Check het jaarverslag 2022 van New Dutch Connections.
In 2024 is uit dit initiatief het label Future IT voortgekomen. Hiermee kunnen we getalenteerde statushouders na een degelijke opleiding plaatsen bij opdrachtgevers. We geven hen daarmee een toekomst en helpen tegelijkertijd onszelf in een krappe arbeidsmarkt. Het is dus zeker niet alleen altruïsme; het levert gemotiveerde, gedreven en betrokken collega’s op.
In september 2021 fietste ik drie dagen mee met Duchenne Heroes om geld op te halen voor onderzoek naar deze progressieve spierziekte. Op dag drie raakte ik in gesprek met een medefietser die dezelfde visie deelde op het overbruggen van de afstand tot de arbeidsmarkt. Deze maand kwam hij na jaren weer bij me in de lucht via LinkedIn. Zijn brancheorganisatie zoekt een antwoord op de vele vacatures in hun sector. Of ik onze ervaringen met nieuwkomers wilde delen. We blikten terug op de afgelopen periode: de successen, de frustraties en de momenten van teleurstelling. Daarna liet ik hem een video-impressie zien van een event dat we in december 2022 organiseerden. Onze oud-collega Iliya speelde toen zijn levensverhaal uit voor al onze medewerkers. Kijk zelf maar: de video van Iliya’s verhaal. Het kippenvel stond meteen weer op mijn armen. Je voelt in zo’n moment waarom je doet wat je doet.
Je kent vast de uitspraak “elke marathon begint met de eerste stap”. Ik daag je uit om ook zo’n eerste stap te zetten. Koop dat boek en lees het. Wees je er alleen van bewust dat het niet zonder gevolgen kan zijn. Het kan zomaar je blik – en misschien zelfs je leven – veranderen. En als je benieuwd bent naar de video-impressie van ons event, kun je die hier bekijken.
PS: Ben je nieuwsgierig geworden naar onze werkwijze met nieuwkomers? Kijk dan gerust op Future IT of lees het jaarverslag van New Dutch Connections om te ontdekken wat wij samen bereiken.
